

Nowe technologie i stojące za nimi modele biznesowe mają zbyt wielki wpływ na nasze życie, żeby zostawić je w rękach technologicznych „wizjonerów” i wielkich korporacji. Rozwój technologii wywołuje zmiany społeczne, ekonomiczne i kulturowe, które kreują rzeczywistość każdej z nas. Chcemy współdecydować o kierunku tych zmian. Do tego potrzebujemy oswajać nowe technologie, rozmawiać o nich i wyobrażać sobie alternatywne scenariusze.
Wykorzystujemy założenia designu spekulatywnego, który zakłada, że nie istnieje jedna przyszłość, a raczej wiele możliwych przyszłości. Wierzymy, że wyobraźnia i umiejętność projektowania alternatyw są niezbędne, żebyśmy mieli szansę na życie w lepszym świecie.Drużyny projektowe mają strukturę płaską. Ważne jest dla nas stworzenie przestrzeni do wymiany doświadczeń, pomysłów i wiedzy.
Technologia wniknęła głęboko w nasze ciała - aplikacje monitorują nasze ruchy, rytm serca czy lokalizację, algorytmy social mediów wpływają na zachowanie i wybory, leki psychiatryczne regulują nastrój, a hormonale płodność i ekspresję genderową. W naszym codziennym funkcjonowaniu jesteśmy zespolone z technologią - jak pisała Donna Haraway, staliśmy się cyborgami.Czy te systemy mogłyby zostać zhakowane, aby służyć nam, a nie korporacjom? Zamiast kontroli, dyscypliny i maksymalizacji zysku wspierać emancypację? Zamiast wymuszać na nas więcej pracy, szczególnie wokół ciała i urody, rzeczywiście uwalniać czas? Czy inny świat jest możliwy, nie pomimo technologii, ale dzięki niej?
● wspólnie poszerzymy wiedzę na temat tego jak technologie wnikają w nasze ciała i co to znaczy, że jesteśmy cyborgami
● omówimy i przedyskutujemy główne założenia xenofeminizmu
● będziemy projektować z metodą designu spekulatywnego
Czy rzeczywiście łatwiej jest wyobrazić sobie koniec świata, niż koniec kapitalizmu? Sprawdźmy. Czy umiemy pomyśleć technologie cyfrowe, których głównym celem nie jest maksymalizacja zysków? Social media, które nie traktują naszej uwagi jak kolejnego zasobu do zawłaszczenia na drodze ekspansji? AI, działającą dla dobra społeczności czy w celu ochrony środowiska? Jak mogłyby funkcjonować? Które z usług cyfrowych, z których korzystamy miałyby rację bytu? I jakie miejsce zajmowałyby w naszym życiu?
● wspólnie poszerzymy wiedzę na temat modeli biznesowych, związanych z nowymi technologiami i ich konsekwencjami
● zapoznamy się z ideą dewzrostu i jej podstawowymi zasadami
● będziemy projektować z metodą designu spekulatywnego
Chat GPT już przyswoił więcej informacji, niż kiedykolwiek będziesz w stanie. Napisze za Ciebie szkolne wypracowanie, artykuł naukowy, raport do pracy, a nawet kod programistyczny. W dodatku nigdy nie zaśnie, nie poczuje wypalenia, czy lęku. Skoro tak… to na na ile nasze obecne sposoby uczenia się, przyswajania i generowania wiedzy są jeszcze aktualne? Czy będziemy się uczyć za 10, 20, 50 lat? A jeśli tak, to w jaki sposób?
● wspólnie poszerzymy wiedzę na temat sztucznej inteligencji, tak żeby lepiej zrozumieć jej działanie, ograniczenia i szanse
● przećwiczymy uczenie się z użyciem sztucznej inteligencji
● będziemy projektować z metodą designu spekulatywnego
W momencie wielu kryzysów, które dzieją się teraz jednocześnie, w momencie kiedy często zmagamy się z wypaleniem i stratą, chcemy zastanowić czy jest jeszcze w naszym życiu miejsce dla przyjemności? Jakie przybiera postaci? Co i kto wpływa na jej kształt? Gdzie są jej granice? Czy może dawać nam ulgę i wspierać w regeneracji? Przyjemność jest niejednoznaczna, ma słodko-gorzki smak. Podczas wspólnych warsztatów będziemy badać temat przyjemności i potrzeby z nim związane wsród mieszkańców Warszawy. Następnie zaprojektujemy narzędzie online, które wyjdzie na przeciw zdiagnozowanym potrzebom.
● Drużyna projektowa stworzyła Aplikację Przyjemno
● Skład drużyny: Diana Gaik, Katarzyna Gdesz, Iwona Kamińsa-Gosk, Maciej Łukian, Ola Gocławska, Piotrek Nowakowski, Agnieszka Pietrzak, Gabriela Piwar, Kacper Siemszko, Zofia Stybor, Karolina Śmigiel, Anna Wójcik, Maria Zalewska
Jestem inicjatorką i projektantką doświadczeń cyfrowych i analogowych. Współtworzę m.in. Festiwal Myśli Abstrakcyjnej i Kolonie dla Dorosłych, w ramach Stowarzyszenia Otwartego Dziki Bez, którego jestem prezeską. Wchodzę do bardzo różnych rzek tematycznych, niezależnie od temperatury wody.
Jestem projektantką UX i kulturoznawczynią. Od 8 lat projektuję aplikacje i serwisy internetowe. Insiderską wiedzę łączę z krytyczną refleksją nad technologią. Naukowo interesują mnie ruchy społeczne oraz rola przyjemności i odpoczynku w politycznym działaniu. Lubię spędzać czas offline